Week 3 in Ghana.
Afgelopen weekeind hebben we de hoofdstad Accra bekeken en ik kwam op plaatsen die ik alleen niet zou kunnen vinden dat is dan weer een voordeel als je een gids hebt die daar woont. Maar geef mij maar het dorp dat is meer mijn ding. Op school heb ik deze week elke dag een andere klas bezocht om er iets te knutselen, je merkt meteen dat ze dat hier echt niet gewend zijn, we gingen collages maken met als titel food and annimals.

Ik had oude margrieten meegenomen ze knipte alles uit wat ze mooi vonden. Maar goed het is gelukt, de directeur had van te voren aangegeven dat de leerkrachten goed moesten kijken naar de ideeën die wij obroeni (blanken)meebrengen. Ik maak ook een schema wat ik in welke klas al heb gedaan. Zo is het de bedoeling dat het zo verder gaat als ik weg ben. Deze week komt er een echte onderwijzeres uit Nederland die kan het vast nog beter overbrengen dan ik. Ik vind het in ieder geval niet makkelijk, niet alleen vanwege de taal maar ook de juf en meester moet je het leren. Er was ook totaal niks op school om mee te werken qua handenarbeid of muziek, ze stampen alleen maar de lessen klassikaal erin. Vooral bij de jongste was het veel huilen vooral uit verveling. Vorige week heb ik veel knutselspullen gekocht en deze week muziekinstrumenten. Ook meteen opbergboxen en ik ga nog een schap ophangen. Want plannen kennen ze hier niet. En dan maar hopen dat ze het zo houden. Gelukkig is de directeur wel erg zuinig op alles en streng genoeg tegen zijn personeel want die moeten nog wel wat leren. Volgende week proberen we in de stad wat te kunnen kopen voor de jongsten, daar zitten 30 kindjes sinds een week wel in een lekker groot lokaal maar met verder helemaal niks, buiten kunnen ze ook nog niet want het schoolplein is nog te gevaarlijk. We wonen in de bergen en alles is nog ongelijk de school is net verhuisd de kinderen zijn van 2 tot 6 jaar van 9 tot2 en om 12 uur krijgt iedereen schoollunch.
De buitenmuur word deze week afgewerkt en dan komt het schoolplein aan de beurt er is een veldje dichtbij, daar zou ik graag heen gaan met de kleinsten in overleg met de leerkrachten misschien allemaal vasthouden aan een lang touw of zo. We zien wel, ik doe mijn best.